Cando todo obriga ao illamento, neste Respira! virtual [Poesia contra o coronavirus] propuxémosvos facer unha peza colectiva, que é a que imos subindo á web estes días. Versos en voces para configurar un corpo sonoro que é memoria e é acción. Voces que se tocan, agora, cando apenas nada se pode tocar. O punto de partida é a peza sonora que Ana Romaní e Chus Silva preparaban para a performance Corpus Literarios do festival. A proposta é esta: facédenos chegar un audio cun verso gravado na vosa voz, poden ser vosos ou de outr*s, inéditos ou publicados, históricos ou víricos. Con eles, creamos estas pezas sonoras con versos e voces que se tocan para este corpo que Respira!
Esta é a sétima da serie: