María Sevilla, a poesía catalana convertida en instrumento de voz e paixón

O recital do Respira! neste 21 de marzo, Día da Poesía, conta cunha das voces máis persoais da poesía catalana actual, María Sevilla París (Badalona, 1990), poeta e investigadora da literatura, “docente precaria”, como ela se define, e autora de catro libros de poesia, una plaquette e un ensaio. A súa proposta non se cingue unicamente ao texto e vai máis alá: chega ao exercicio sorprendente da voz convertida nun instrumento do poema para arrincarnos partículas de paixón. “A intimidade” escribe nun dos poemas que lerá no Teatro Principal, / “é unha uretra incapaz de reter a bioacústica / impasible da sede.